زبان برنامه سازی ++C در اوایل دهه 1980، از زبان C توسعه یافت. زبان C، از سبک برنامه نویسی ساخت یافته پیروی میکند، در حالیکه زبان ++C، از سبک برنامه نویسی شی ءگرا پیروی مینماید. پی بردن به تفاوت  این دو  سبک برنامه نویسی ، ارزش زبان ++C را در مقایسه با C روشن تر میسازد. بنابراین قبل از وارد شدن به جزئیات زبان ++C به بررسی این دو سبک برنامه نویسی می پردازیم.

• برنامه نویسی ساخت یافته

در دهه 1960 میلادی، تولید بسیاری از نرم افزارها با مشکل مواجه شد. زمانبندی تولید نرم افزار به تأخیر می افتاد، هزینه ها بالا بود و در نتیجه بودجه تولید نرم افزار افزایش می یافت و نرم افزار تولیدی نیز از قابلیت اعتماد بالایی برخوردار نبوده است. تولیدکنندگان نرم افزار به این نتیجه رسیدند که تولید نرم افزار مشکل تر از چیزی است که در مورد آن تصور میشود. تحقیقاتی که برای برطرف کردن مشکلات به عمل آمد، منجر به برنامه نویسی ساخت یافته شد. برنامه نویسی ساخت یافته ، روش منظمی برای نوشتن برنامه هاست و منجر به نوشتن برنامه هایی میشود که خوانایی آنها بالاست، تست و اشکالزدایی آنها راحتتر و اصلاح آنها آسانتر است.

در برنامه نویسی ساخت یافته، برنامه بصورت مجموعه ای از فعالیت ها تصور میشود که باید بر روی داده ها انجام شوند. در این روش هر مسئله پیچیده ای، به مجموعه ای از مسئله های کوچکتر تجزیه میشود تا اینکه قابل درک باشند. به عبارت دیگر، برنامه نویس سعی میکند رویه هایی بنویسد که نیازمندی سیستم را برآورده کنند. برنامه نویسی ساخت یافته، روشی موفق برای حل مسائل پیچیده است، اما مشکلات خاص خودش را دارد. در این روش داده ها از فعالیت ها (متدهایی) که آنها را پردازش میکنند جدا است. وقتی حجم داده ها زیاد میشود، نگهداری آنها مشکل میگردد. هر چه بیشتر با داده ها کار میکنید، با مشکلات بیشتری مواجه میشوید. معروفترین زبانهای برنامه نویسی که برای برنامه نویسی ساخت یافته طراحی شدند، عبارتنداز: پاسکال، و زبان C .

• برنامه نویسی شیءگرا

برنامه نویسی شی ءگرا شیوه نوینی است که قطعات نرم افزاری را ایجاد میکند که در برنامه های مختلف مورد استفاده قرار میگیرند. همانطور که کامپیوتر از قطعات سخت افزاری ساخته میشود، در برنامه نویسی شی ءگرا ، برنامه از قطعات نرم افزاری ساخته میشود. به این ترتیب سرعت تولید نرم افزار افزایش می یابد، قابلیت خوانایی برنامه هایی که در این روش نوشته میشوند بالا بوده، تست ، عیب یابی و اصلاح آنها آسان است. 

با بعضی از اصطلاحات مهم در برنامه نویسی شی ءگرا شروع میکنیم. به دنیای اطراف خود بنگرید. به هر جا که نگاه کنید، اشیایی را میبینید: مردم، حیوانات، گیاهان، اتومبیلها، هواپیماها، کامپیوترها و مانند آنها. انسان، بر اساس اشیا فکر میکند. ما توانایی عجیبی از انتزاع داریم که ما را قادر میسازد تا به جای اینکه تصاویر صفحه نمایش را بصورت نقاط منفردی از پیکسل ها و رنگها در نظر بگیریم، آنها را بعنوان اشیایی مثل مردم، هواپیماها، درختها و کوه ها تصور کنیم. انسان اشیا را از طریق مطالعه صفات و مشاهده رفتار آنها میشناسد. ممکن است اشیای مختلف، صفات مشابهی داشته باشند و رفتارهای یکسانی را از خودشان نشان دهند. هدف زبانهای برنامه سازی شیءگرا از جمله ++C این است که اشیای دنیای واقعی را مدلسازی کنند. برای این کار ، از مفهوم کلاس استفاده مینمایند. مثل کلاسی از وسایل نقلیه، کلاسی از دانشجویان و ... . وقتی کلاسی ایجاد شد، میتوان از آن چندین شیء ایجاد کرد. بعنوان مثال پس از ایجاد کلاس دانشجویان، میتوان برای هر دانشجو، یک شیء مخصوص آن ایجاد کرد و سپس در برنامه از آن شی استفاده نمود. ایجاد شی از کلاس را نمونه سازی میگویند. دقت داشته باشید که اشیایی که در برنامه ساخته میشوند تا پاسخگوی نیازهای سیستم باشند، به عنوان بخشی از برنامه ساخت یافته اند.

♦ بعضی از ویژگی های زبان ++C

همانطور که گفته شد زبان ++C از C ناشی شده است. ++C علاوه بر ویژگی های C ، ویژگی های جدیدی دارد که در C موجود نیست. بعضی از این ویژگی ها عبارتنداز:

• ++C قابل انعطاف بوده و بسیار قدرتمند است. در این زبان هیچ محدودیتی برای برنامه نویس وجود ندارد. هر آنچه را که فکر میکنید، میتوانید در این زبان پیاده سازی کنید.

• ++C ، زبان برنامه نویسی سیستم است. برنامه های سیستم، برنامه هایی هستند که امکان بهره برداری از سخت افزار و سایر نرم افزارها را فراهم می کنند. بعضی از برنامه های سیستم عبارتنداز: سیستم عامل، مفسر، کامپایلر، ویراستارها، واژه پردازها، مدیریت بانکهای اطلاعاتی و اسمبلر.

• ارتباط تنگاتنگی بین ++c و زبان اسمبلی وجود دارد و به این ترتیب میتوان از تمام قابلیت های اسمبلی در زبان ++C استفاده کرد.

• ++C زبان کوپکی است و تعداد کلمات کلیدی این زبان اندک است. تصور نشود که هرچه تعداد کلمات کلیدی زبان بیشتر باشد، آن زبان قدرتمندتر است.

• ++C دارای ویژگی شیءگرا است. برنامه نویسی شیءگرا متد جدیدی در برنامه نویسی است که بر اشیای موجود در برنامه تاکید دارد.

• ++C نسبت به حروف حساس است. یعنی در این زبان، بین حروف کوچک وبزرگ تفاوت است و تمام کلمات کلیدی این زبان با حروف کوچک نوشته میشوند. توصیه میشود که تمام برنامه های ++C با حروف کوچک نوشته شوند.

• دستورالعمل های برنامه ++C دارای ویژگی های زیر هستند:

1. هر دستور زبان ++C به ; ختم میشود.

2. حداکثر طول یک دستور، 255 کراکتر است.

3. هر دستور میتواند در یک یا چند سطر ادامه داشته باشد.

4. در هر سطر میتوان چند دستور را تایپ کرد (این کار توصیه نمیشود).

5. توضیحات میتوانند در بین */ و /* قرار گیرند و یا بعد از // ظاهر شوند.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: